Żywy Różaniec

Żywy Różaniec na ziemi odzyskanej w polskiej Krajence został (chyba) założony w 1950 roku. Pamiętam to z opowiadań teściowej. Była to Róża, której założycielką i zelatorką była pani Piątek. Składała się z 15 kobiet – jedną z nich była moja teściowa. Teraz Róż Żywego Różańca jest szesnaście: czternaście żeńskich i dwie męskie. Dużo jest jednak niekompletnych, bo – niestety – ludzie starsi odchodzą do wieczności, a nie zawsze można znaleźć chętnych na ich miejsce. Ogółem jest nas około 280 osób.

Jedna Róża składa się z 20 członków – dawniej 15, ponieważ były trzy tajemnice różańca świętego: radosna, bolesna i chwalebna. Ale nasz ukochany Ojciec Święty Jan Paweł II uzupełnił różaniec o tajemnicę światła i teraz mamy: radosną, światła, bolesną i chwalebną.

Modlitwa na różańcu jest przepiękna i bardzo skuteczna. Dzięki tej modlitwie wypraszamy wiele łask: dla siebie, swoich bliskich, parafii, naszego kraju i świata. Jest to modlitwa żywa, nieustająca w różnych intencjach. Dzięki niej uzyskujemy liczne odpusty zupełne i cząstkowe.

Chciałabym w tym miejscu zachęcić panie i panów różnego stanu i wieku, żeby zapisywali się do Wspólnoty Żywego Różańca, nigdy nie jest się za młodym ani za starym, żeby się modlić na różańcu.

Wspólnotę Żywego Różańca powołał do życia Ojciec Święty Pius IX w 1887 roku. W naszej Parafii w każdą pierwszą niedzielę miesiąca o godz. 730 mamy Mszę Świętą Różańcową za żywych i zmarłych członków Żywego Różańca, a po Eucharystii odbywa się krótkie zebranie z Księdzem Proboszczem. Ja należę do tej Wspólnoty już przeszło 40 lat, od 10 lat jestem zelatorką. Moją poprzedniczką była p. Józefa Kartuszyńska. Od 2 lat zastępuję p. Anię Terlikowską, która całym sercem była oddana sprawom Kościoła i modlitwie różańcowej. Zawsze była dla mnie wzorem i przykładem. Naszym głównym przełożonym, tak nad zelatorami, jak i Różami jest Ksiądz Proboszcz. Przed zmianami był nim ks. Józef Pietras, a teraz ks. Grzegorz Fabiszak. Zawsze pomaga on rozwiązać różne sprawy, prowadzi krótkie zebrania, wyznacza intencje tygodniowe i miesięczne. Skarbnikiem jest p. Edwarda Wentlandt, która też jest bardzo zaangażowana w sprawy Kościoła i różańca. Moją zastępczynią i wielką pomocą jest p. Elżbieta Rakowska. Przewodnicząc Wspólnocie Żywego Różańca trzeba być aktywnym, uczestniczyć w życiu Kościoła – trzeba więc ustalać na cały rok Msze Święte oraz kiedy i która Róża prowadzi różaniec tygodniowy. Do zadań należy również ustalenie godzin adoracji Najświętszego Sakramentu, wyznaczenie osób niosących sztandary, feretrony w czasie Rezurekcji, I Komunii Świętej, Bożego Ciała, Odpustu Parafialnego. Trzeba również zbierać fundusze na kwiaty do Grobu Pańskiego czy na dekorację kościołów oraz na całoroczną działalność. Gdy ktoś z Żywego Różańca umiera, zamawiamy w jego intencji Mszę Świętą i uczestniczymy w pogrzebie ze sztandarem różańcowym oraz symboliczną wiązanką. Modlimy się codziennie za żywych i zmarłych członków naszej Wspólnoty.

Zawsze też mogę liczyć na pomoc pań i panów z Różańca, gdy tylko zajdzie taka potrzeba. Za to z całego serca dziękuję. Niech Matka Boża, Królowa Różańca Świętego wyprasza wszelkie łaski każdemu, kto sięga po tę szczególną modlitwę.

Irena Gajewska

Przewodnicząca Wspólnoty Żywego Różańca